Halvering van de materiaalkosten, twintig procent minder behandeldagen en nauwelijks nog verwijzingen naar de tweede lijn. Zie hier de resultaten van samenwerking tussen huisartsen en thuiszorgorganisaties rondom ulcus cruris – in de volksmond bekend als open been – in de Hoekse Waard.
‘Het mooie is: we hebben in Nederland al alles wat nodig is voor betere en meer efficiënte behandeling van ulcus cruris. Ga maar na: wijkverpleegkundigen die de wond kunnen signaleren, huisartsen en wondverpleegkundigen die aan preventie doen of genezen en medisch specialisten in ziekenhuizen die in actie komen bij een onverhoopte complicatie. Het is alleen zaak samenwerking tussen al die spelers te organiseren.’ Aan het woord is Adrie Evertse, directeur van Stichting KOEL, een regionale ondersteuningsstructuur (ROS) voor de eerstelijns gezondheidszorg in de regio Zuid-Holland Zuid.
In 2012 en 2013 was de stichting nadrukkelijk betrokken bij een project dat werd gefinancierd door ziektekostenverzekeraars, geleid door huisarts Arne Deijl uit Oud-Beijerland en dat fraaie vruchten afwierp. ‘De uitgangspunten van het speciaal hiervoor ontwikkelde regionaal protocol wondzorg zijn eenvoudig’, aldus Evertse. ‘De huisarts schakelt zo snel mogelijk een wondverpleegkundige van een thuiszorgorganisatie in zodra hij ulcus cruris heeft geconstateerd. Treedt vervolgens binnen zes weken tot drie maanden geen verbetering op in de genezing, dan wordt verwezen naar de tweede lijn. Meestal zal dat een dermatoloog zijn.’
Een van de opvallende resultaten van het project is dat de stap naar het ziekenhuis nauwelijks meer nodig bleek te zijn. De reden: door rap een wondverpleegkundige aan de patiënt te koppelen, is ook snel de juiste expertise op de juiste plaats en kan erger worden voorkomen. Wondverpleegkundige Marian van der Ree van thuiszorgorganisatie Alerimus: ‘De meeste huisartsen geven ruiterlijk toe dat zij niet de kennis hebben waarover een wondverpleegkundige met het specialisme ulcus cruris beschikt.’ Evertse: ‘Logisch, want de gemiddelde huisarts komt niet zoveel van dit soort patiënten tegen in zijn praktijk. Een wondverpleegkundige of wondconsulent heeft er meer ervaring mee. Dit betekent overigens niet dat die laatsten de taak van de huisarts overnemen. Nee, zij kijken mee en adviseren de huisarts, hetzij in de praktijk hetzij in de thuissituatie.’ Evertse ziet door deze samenwerking grote winstkansen voor de gezondheidszorg.
Goede resultaten door samenwerking huisartsen en thuiszorg rond ulcus cruris
Goede ulcus cruris zorg draait om samenwerking tussen huisartsen en thuiszorg, vertelt Adrie Evertse van Stichting KOEL.
