Community Abonneren
×

Een landelijke welzijnsstandaard zorgt voor houvast voor alle partijen

Gemeenten worstelen met nieuwe bevoegdheden en het ontbreken van kaders voor de welzijnszorg in de gemeenten. Het kan anders volgens Tranzo.

Foto credits: Fietsberaad (flickr.com/photos/fietsberaad/)

Gemeenten worstelen met nieuwe bevoegdheden en het ontbreken van kaders voor de welzijnszorg in de gemeenten. Het college van B&W, ambtenaren en gemeenteraden bedenken eigen beleidskaders, uitgangspunten en referenties om de welzijnszorg vorm en inhoud te geven. Hierdoor kunnen er grote verschillen ontstaan voor burgers. Het kan anders.

Ongeveer tien jaar geleden ontbrak het aan eenduidigheid voor veelvoorkomende chronische zorg, zoals diabetes. Patiënten kregen niet de zorg zoals in de medische richtlijnen was vastgelegd en er was willekeur op gebied van behandelkeuzes. Daar is op geanticipeerd door het opstellen van een zorgstandaard diabetes die in samenspraak met alle betrokken partijen is gerealiseerd. Dit heeft een breed referentiekader voor de diabeteszorg in Nederland opgeleverd. De resultaten zijn goed, blijkt uit de landelijke benchmark voor zorgaanbiedersorganisaties. Onder bezielende leiding van professor Van Schilfgaarde is ook de zorgstandaard COPD ontwikkeld. Deze zorgstandaard dient anno 2015 al jaren als uitgangspunt in het zorginkoopbeleid van alle zorgverzekeraars. Het biedt patiënten, vertegenwoordigende organisaties, zorgaanbieders, zorgverzekeraars en IGZ houvast op de inhoud. De zorgstandaarden bieden een houvast om tot een individueel zorgplan te komen, dat maatwerk biedt voor elke patiënt, en doen tevens dienst als toetsingskader voor de financier, de zorgverzekeraar.

Gemeenten zijn vanaf 2015 verantwoordelijk voor jeugdzorg, werk en inkomen en begeleiding van langdurig zieken en ouderen. Een deel van deze taken hadden de gemeenten al, een deel nemen zij over van de Rijksoverheid. In bepaalde gevallen is er een wettelijk kader, zoals de Jeugdwet. Maar voor veel taken hebben gemeenten veel vrijheid om zorg en welzijn zelf in te vullen. Dat leidt tot maatwerk en lokale beleidsvrijheid, maar ook tot vertwijfeling, onzekerheid en onduidelijkheid. Partijen en organisaties die in het kader van deze gemeentelijke taken in de uitvoering regionaal actief zijn, kunnen worden geconfronteerd met verschillen tussen gemeenten. Hiertoe zijn reeds vragen gesteld in de Tweede Kamer. Er bestaat behoefte aan houvast voor alle partijen.