Steeds meer regionale huisartsen- en eerstelijnsorganisaties voelen de noodzaak tot verandering. Ze zijn niet meer alleen gericht op ketenzorg, maar hebben ook oog voor bijvoorbeeld GGZ-patiënten en kwetsbare ouderen. Daarbij ontstaan soms nieuwe organisatie- en samenwerkingsvormen. Anoeska Mosterdijk spreekt onder meer hierover in haar terugblik op 2016 en vooruitblik op het nieuwe jaar.
Belangrijk in 2016 was volgens Mosterdijk onder meer het project Keten Acute Zorg, gericht op meer samenhang en samenwerking in de keten. “Dat is afgerond en heeft nuttige producten opgeleverd. Denk aan aanbevelingen voor betere samenwerking tussen de hap, de acute GGZ en de ambulancezorg. Nu is het zaak dat die producten worden geïmplementeerd. Dat kan ook bijdragen aan het verminderen van de druk op de huisartsenpost.” Daarvoor loopt ook een traject in samenwerking met de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV). Dat moet in 2017 tot concrete resultaten leiden.
Ook het project Organisatie & Infrastructuur moet vermeld worden. “InEen heeft samen met de LHV, zorgverzekeraars en VWS heel hard gewerkt aan de contouren van een nieuwe financiering van lokale en regionale organisatie & infrastructuur. Tegelijkertijd hebben we binnen InEen, met de betrokken ledengroepen, gediscussieerd over de toekomstige rollen van regionale huisartsen- en eerstelijnsorganisaties. Dat bleek heel goed bij elkaar aan te sluiten. De visienotitie die hieruit is voortgekomen, hopen we dit voorjaar vast te kunnen stellen met de leden. Verder werken we de resultaten van het O&I- project nader uit, met als doel introductie per 2018.”
Organisatie- en samenwerkingsvormen
Samen met de ROS’en startte InEen vorig jaar het onderzoek ‘Regio in Beeld’. In maart 2017 moet zijn geïnventariseerd wat er in de regio gebeurt qua organisatie en samenwerkingsverbanden. Wat is wel en niet succesvol gebleken en waarom? Wat zijn goede voorbeelden voor organisaties die ook nieuwe samenwerkingsverbanden willen aangaan? Maar InEen ziet nu al een aantal ontwikkelingen. Mosterdijk: “Regionale huisartsen- en eerstelijnsorganisaties zijn veelal opgericht om de ketenzorg bij diabetes en andere chronische aandoeningen vorm te geven. Maar inmiddels zien we dat ze in toenemende mate ook andere activiteiten oppakken. Denk aan het ondersteunen van zorgverleners met ICT-diensten, administratie, scholing en kwaliteitsbeleid. Deze ondersteuning geeft ruimte in de zorgpraktijk en daardoor meer tijd voor de patiënt. Maar denk ook aan het organiseren van zorg rondom kwetsbare groepen, zoals ouderen, GGZ-patiënten en jeugd, en het versterken van de driehoek huisartsenzorg, wijkverpleging, sociaal domein. Dit vergt samenwerking met partijen die specifieke expertise in huis hebben en met lokale organisaties zoals gezondheidscentra en wijknetwerken. Dit zal naar verwachting leiden tot andere samenwerkingsmodellen en netwerkstructuren. Hier zullen we de komende tijd veel aandacht aan besteden.”
Auteur: Gerben Stolk
Download het volledige artikel hier: