Community Abonneren
×

Zorginkoop voor asielzoekers vraagt om creativiteit

GGZ voor asielzoekers kan beter: Menzis COA en betrokken organisaties stelden een convenant op waar opvolger Arts en Zorg mee verder kan

Tot 1 januari jl. was Menzis COA Administratie (MCA) verantwoordelijk voor de uitvoering van de Regeling Zorg Asielzoekers (RZA). Het stokje is nu overgedragen aan GZA (dochteronderneming van Arts en Zorg) in opdracht van het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) en in samenwerking met zorgverzekeraar DSW onder de naam RMA Healthcare. Wat heeft Menzis MCA bereikt en waar lagen en liggen de uitdagingen?

Menzis MCA is opgericht om als enige partij in Nederland het contract met het COA uit te voeren. Bep Snelder is manager van de afdeling en was verantwoordelijk voor het uitvoeren van het programma van eisen, dat hoorde bij het contract. Momenteel is ze druk doende met de overdracht aan de nieuwe zorginkoper. “We missen het werk verschrikkelijk”, zegt ze.

Maatwerk

Zorginkoop voor asielzoekers is iets anders dan reguliere zorginkoop. Snelder: “Het betreft alleen gecontracteerde zorg. Zonder contract is het voor een asielzoeker niet mogelijk naar een zorgaanbieder te gaan. Dat kan iemand in de reguliere zorg wel. En zorginkoop voor asielzoekers is vooral maatwerk. Stel een asielzoeker in het AC Ter Apel moet naar een verpleeghuis. Na overleg en afstemming kan het zijn, dat hij in een instelling in Goes geplaatst wordt. Een instelling waarmee we eerder nog geen contract hadden. Asielzoekers hebben vaak geen sociaal netwerk. Dus het maakt minder uit als zij elders in het land terecht komen. In tegenstelling tot reguliere zorg, zoeken we dus landelijk naar de juiste plek.”

In het voorbeeld van de asielzoeker uit Ter Apel die in Goes geplaatst wordt, gaat het om individuele zorginkoop. Andere zorg, zoals huisartsenzorg, werd door Menzis MCA collectief bij Menzis GCA ingekocht.

Creativiteit

Creativiteit is het toverwoord bij het organiseren van de zorg voor asielzoekers. Zo worstelde het team van Snelder met de schaarste aan tandartsen. “Het bleek erg lastig om mensen voldoende mondzorg te geven. Dus hebben we gezocht naar creatieve oplossingen in de vorm van mondzorgbussen op locaties.”

Aandachtspunt

Wat kan beter? Snelder: “We waren niet tevreden over de onderlinge samenwerking in de GGZ. Wachtlijsten, het niet uitwisselen van informatie, ontevredenheid over de verwijzingen naar de huisarts en dergelijke. Alle GGZ-gecontracteerde instellingen, maatschappelijk werk en jeugdgezondheidszorg GGD hebben we daarom samengebracht. In een convenant hebben we dertien uitspraken over samenwerking uitgewerkt. Het document ligt klaar om geïmplementeerd te worden.”

Auteur: Betty Rombout

Download het volledige artikel hier: