Nederland loopt achter in de toepassing van beeldschermzorg, terwijl de meerwaarde groot kan zijn, stelt onderzoeksbureau TrendITion. Het kan eraan bijdragen dat mensen met toenemende kwetsbaarheid langer thuis blijven wonen en meer zelfregie behouden. Ook levert het tijdwinst op voor zorgprofessionals. Dat eHealth werkt, bewijst Sensire al vijf jaar in de Achterhoek.
Wat zijn de succesfactoren voor eHealth? TrendITion (een samenwerkingsverband van Nictiz en Radboudumc) zette ze op een rij in het rapport ‘Een deur naar de rest van de wereld’. Het zijn er veertien en ze zijn bepaald op basis van onderzoek tijdens een implementatietraject van beeldschermzorg bij instellingen in de GGz, de VVT en de verstandelijk gehandicaptenzorg. Sommige zijn wellicht voor de hand liggend, maar zelfs voor de hand liggende zaken moeten geadresseerd worden, vinden de opstellers van het rapport. Succesvolle implementatie van beeldschermzorg blijkt in de praktijk immers niet altijd vanzelfsprekend.
Herkenbare aanbevelingen
Sensire heeft vanaf 2011 ervaring opgebouwd met de implementatie van eHealth in de Achterhoek. Relatiemanager eerste/tweede lijn Monique Oord zegt de meeste van de aanbevelingen uit het rapport wel te herkennen. “Het is alleen niet haalbaar om het meteen vanuit het reguliere budget vorm te geven”, zegt ze. “We hadden het dan nooit zo grootschalig kunnen doen als we nu hebben gedaan. Je hebt volume nodig om te kunnen zorgen dat het reguliere zorg wordt.”
Dat volume heeft Sensire gecreëerd door sinds 2011 inmiddels 1.500 iPads in te zetten voor ondersteuning op afstand van mensen in de thuissituatie. “Leeftijd blijkt geen rol te spelen bij de bereidheid om er gebruik van te maken”, zegt Oord. “We hebben cliënten van in de negentig die de iPad gebruiken voor Skypecontact met de wijkverpleegkundige, terwijl er jongere mensen zijn die er erg aan moeten wennen. Maar de acceptatie groeit snel, vooral doordat de toepassing van de iPad mensen met een chronische aandoening een gevoel van veiligheid geeft, omdat het maatwerk mogelijk maakt en nabijheid biedt.”