. “Ik heb het vak ook gekozen omdat ik een mensenmens ben”, zegt hij. “Heel de mens zien in zijn context, dat vind ik zo’n mooi geheel, zo’n puzzel die je samen legt. Dat bouw je in veertig jaar praktijk enorm uit. Ik heb gelukkig ook altijd een goed geheugen gehad voor wie ik voor mij had. Soms kwamen mensen ook voor andere dan strikt medische problemen. Deze populatie kijkt vaak even de kat uit de boom, en als ze merkten dat ik ze serieus nam, voelden ze zich veilig genoeg om hun verhaal te vertellen. Tijdens mijn huisartsenopleiding in Nijmegen was er door de grote inbreng van gedragswetenschappers veel aandacht voor de psychosomatische kant van het werk. Dat sprak mij aan: de communicatie als basis voor het consult, waarbij vooral bij vage klachten de uitdaging centraal staat helder te krijgen waarvoor iemand écht komt. Dan kom je uit bij de diepere lagen, en vaak bij een psychosociale hulpvraag. Mijn spreekuur liep vaak uit zoals je begrijpt. Maar toch heb ik ook als opleider altijd gezegd: neem de tijd die nodig is. Dat bepaalt een belangrijk deel van je werkplezier.”
Hele artikel lezen? Download het hieronder!
Veertig jaar huisarts over de
volle breedte van het vak
Aloys Giesen en Ingrid Corten kregen bij hun afscheid als huisartsen de versierselen opgespeld die horen bij de Orde van de Ridder van Oranje-Nassau. Hij legde de basis voor gezondheidscentrum De Steegakker in Dodewaard, zij was naast huisarts ook specialist ouderengeneeskunde voordat zij zich in 2000 bij de praktijk voegde. De overdracht? Geen probleem. Een kwestie van de tijd nemen voor goede gesprekken over de gewenste toekomst.
