Het was eind jaren negentig zeker niet gebruikelijk voor doktersassistentes om bij patiënten verrichtingen als uitstrijkjes te gaan doen. Maar het gebeurde wel en daarmee werd toen al de basis gelegd voor taakdelegatie in de huisartsenzorg. Tenminste, in het werkgebied van de Districts Huisartsen Vereniging (DHV) Zuidoost Brabant. “Dat was best revolutionair voor die tijd”, zegt Van Wijk. “Maar wij vonden toen al dat huisartsen niet meer alles zelf moesten doen. We verzorgden al nascholingen voor doktersassistentes en hadden het idee dat we daarin verder konden gaan. Sommige huisartsen vonden dit toen nog allemaal nergens voor nodig. Maar die assistentes werden steeds beter opgeleid. En er kwamen er steeds meer, want de traditionele praktijk waarin de vrouw van de huisarts de ondersteunende diensten verzorgde begon langzaam te verdwijnen.”
Dat Van Wijk deze ontwikkeling vroeg zag aankomen tekent hem en verklaart ook waarom hij niet heel lang huisarts bleef. Hij begon weliswaar als praktijkhouder in Nuenen, maar nam al snel steeds meer taken op zich binnen DHV Zuidoost-Brabant. “Op een gegeven moment moet je dan een keus maken”, zegt hij. Dat leek even verkeerd uit te pakken toen toenmalig minister Hans Hoogervorst de subsidie voor regionale huisartsenverenigingen stopzette, want toen stond hij als directeur ineens op straat. Maar hij raakte al snel betrokken bij de oprichting van de coöperatie Cohesie in Noord Limburg en zou daar tot zijn pensioen in 2014 bestuurder van blijven.
Het hele artikel lezen? Dit kan je hier downloaden.
Huisartsen laten wennen aan taakherschikking
Pieter van Wijk kan bogen op een lange en indrukwekkende carrière in het huisartsenlandschap. Hij stond aan de wieg van taakherschikking in de huisartsenzorg, was jarenlang voorzitter van de Landelijke Stuurgroep Taakherschikking Eerste Lijn en speelde een rol in de totstandkoming van het Kenniscentrum Taakherschikking Eerste Lijn (bij Stichting KOH). Huisartsen benutten de mogelijkheden van taakherschikking nog steeds niet ten volle, vindt hij.
