Column Maarten Bergman: wat weten we nou eigenlijk?

Ze is halverwege de veertig, schreeuwt en huilt afwisselend, verhaspelt spreekwoorden en uitdrukkingen en vertrouwt bijna niemand meer. Professionele hulpverlening komt er niet meer in. Het is een wonder dat ze mij wel binnenlaat. Haar twee kinderen zijn uit huis geplaatst, relatie is gesneuveld, ze kan niet meer werken vanwege een inoperabele hernia en haar sociale huurwoning – anderhalf jaar geleden opgeleverd – begint langzaam maar zeker te vervuilen.