Verantwoordelijkheid
De discussie die is gevoerd over het anders verdelen van de ANW diensten onder huisartsen lijkt een beetje op de strips van Asterix en Obelix. Die beginnen steeds met de boodschap dat niet heel Gallië is
bezet door de Romeinen, omdat één klein dorpje dapper weerstand blijft bieden. In de ANW-discussie verklaarden de leden van de Landelijke Huisartsen Vereniging, InEen, Vereniging Praktijkhoudende Huisartsen en het Nederlands Huisartsen Genootschap zich allemaal voorstanders van het actieplan ANW. Gelijk hadden ze, want de uitvoering van dit actieplan betekent dat de verantwoordelijkheid voor de ANW-diensten niet langer alleen bij de praktijkhoudend huisartsen ligt. Het geeft de waarnemend huisartsen ook een vorm van verantwoordelijkheid. Een waarnemer die op het laatste moment afhaakt, laat de praktijkhouder niet met een probleem achter, omdat hij conform het actieplan verplicht is zelf vervanging te regelen. Ook financieel is het actieplan goed vormgegeven. Voor de praktijkhoudend huisartsen betekent het dat zij een hoger tarief krijgen. En het maakt een einde aan de mogelijkheid voor waarnemers om te vragen wat ze willen, want ook zij zijn gehouden aan het afgesproken marktconforme tarief.
Iedereen tevreden? Nee dus, wat er is dat ene kleine dorpje dat dapper weerstand bleef bieden, hier in de vorm van het groepje waarnemend huisartsen dat zich heeft verenigd in Huisarts van de Toekomst. De kritiek die zij op het plan hadden, komt er onder de streep vooral op neer dat zij zich aangetast voelden in de vrijheid die ze nu als waarnemers hebben. Hun pleidooi voor vrijwilligheid bij het inroosteren van ANW-diensten getuigt van het grote belang dat ze aan die vrijheid hechten en is – enkele dagen voor de landelijke ledenvergadering van 29 november – ook gehonoreerd.
Toch blijft de vrijheid die het werken als waarnemer met zich meebrengt wel een punt van aandacht. Op zich is die vrijheid begrijpelijk, want hij betekent dat de waarnemers hun werk/privé balans kunnen vormgeven op de manier die het best bij hun individuele voorkeur past. Maar de stelling is verdedigbaar dat de opleiding die ze hebben gevolgd en het vak dat ze hebben gekozen, ook een verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Praktijkhouder worden is ook een vorm van verantwoordelijkheid nemen.
Frank van Wijck
Hoofdredacteur De Eerstelijns