De groeiende zorgvraag en een uitdagende arbeidsmarkt zorgen voor langere wachttijden bij zorgaanbieders. Concreet bij de poh-ggz zien we de wachttijden ontstaan als gevolg van een toename van mentale gezondheidsvraagstukken, sociale problematiek, overbruggingszorg door wachtlijsten bij de ggz en een stijging van chronische problematiek.
Onder andere het Integraal Zorgakkoord is mede als reactie hierop ontstaan en streeft naar kwalitatieve, toegankelijke en betaalbare zorg. “Iets wat helaas geen vanzelfsprekendheid meer is”, stelt Janssen.
Belang van verandering
Als we blijven doen wat we deden, krijgen we wat we kregen. Aangezien er gisteren sprake was van een vastlopend zorgstelsel, is het geen optie om het morgen op dezelfde manier te blijven doen. “Het is essentieel om kritisch naar ons werk te kijken en ons te concentreren op onze eigen invloedssfeer. Samen met de ggz en het sociaal domein kunnen we impact hebben door op een andere manier naar zorg en welzijn te kijken.”
Er is toenemende noodzaak om:
- Instroom te verminderen door bijvoorbeeld verbeterde toegeleiding en preventie.
- Niet-zorgvragen niet met zorg te beantwoorden. Goede samenwerking met het sociaal domein en het inzetten van het eigen netwerk van een patiënt kunnen hierbij helpen.
- Digitaal te werken. Kunnen we op afstand arbeidscapaciteit inzetten? Of kunnen sommige werkzaamheden vervangen worden?
- Korter te behandelen. Bijvoorbeeld door patiënten beter voor te bereiden, het goed managen van verwachtingen en het stimuleren van professionals in het ‘durven loslaten’.
- Niet te medicaliseren. Medicatie creëert een afhankelijkheid en daarmee een aanspraak op zorg.
- Meer mensen met dezelfde capaciteit te begeleiden, bijvoorbeeld door groepsbehandeling.
Het hele artikel lezen? Dit kan je hier downloaden.