De minister van VWS heeft de Tweede Kamer afgelopen vrijdag een voorhangbrief gestuurd waarin de contouren van de toekomstige bekostiging en organisatie van Regionale Eerstelijnssamenwerkingsverbanden (RESV’s) worden vastgelegd. De brief bevat meerdere nieuwe elementen die niet eerder waren opgenomen in de bestaande handreiking en RESV-notitie, en markeert een belangrijke fase in de doorontwikkeling van de eerstelijnszorg richting 2030. De redactie van de Eerstelijns neemt u mee in de highlights van de brief.
Experimentprestatie krijgt wettelijke basis
De minister kondigt aan dat er per 1 januari 2027 een nieuwe experimentele NZa-prestatie beschikbaar komt voor RESV-activiteiten. De aanwijzing aan de NZa wordt na de voorhangtermijn formeel vastgesteld. Het experiment heeft een looptijd van maximaal vijf jaar, tot uiterlijk 1 januari 2032. Hiermee krijgt de bekostiging een juridische grondslag die tot nu toe ontbrak. Opvallend is dat de minister kiest voor een vrij taief, waardoor zorgverzekeraars lumpsumafspraken kunnen maken met RESV’s. Dat biedt ruimte voor regionale diversiteit, maar vraagt tegelijkertijd om heldere regionale afspraken en transparantie.
Financiële impuls van €70 miljoen
Vanaf 2027 wordt het landelijke kader multidisciplinaire zorg structureel met €70 miljoen verhoogd, specifiek voor RESV-activiteiten en de taken van hechte wijkverbanden. De minister benadrukt dat deze activiteiten niet onder het verplicht eigen risico vallen.
Onderlinge dienstverlening en integraal regionaal plan verplicht
Nieuw in de voorhangbrief is dat de NZa in de toekomstige beleidsregel onderlinge dienstverlening moet toestaan. Dat maakt het mogelijk om middelen van een hoofdaannemer door te laten stromen naar onderaannemers, bijvoorbeeld wijkverbanden of deelnemende beroepsgroepen. Ook stelt de minister dat RESV-activiteiten moeten worden vastgelegd in één integraal plan per regio over alle vijf hoofdtaken. Die verplichting was in eerdere documenten nog niet zo scherp geformuleerd.
Strikte monitoring: impact, kostenbeheersing en risico’s
De minister introduceert een omvangrijk monitoringskader. De NZa moet niet alleen volgen hoe de prestatie in de praktijk wordt uitgevoerd, maar ook per hoofdtaak inzicht geven in de gemaakte afspraken en beoordelen in hoeverre de RESV-prestaties bijdragen aan de doelen van de Visie Eerstelijnszorg 2030. De monitoring moet expliciet aandacht besteden aan:
- kostenbeheersing,
- doelmatigheid,
- voorkomen van dubbele financiering, bijvoorbeeld met O&I-middelen in de huisartsenzorg,
- mogelijke marktverstoring en de keuzevrijheid van patiënten.
Naar wettelijke verankering van zorgondersteuning
De minister verkent daarnaast de mogelijkheid om zorgondersteuningsactiviteiten — zoals die van RESV’s — structureel in de wet te verankeren. Ook wordt bekeken hoe deze activiteiten moeten doorwerken in de risicoverevening. Daarmee opent VWS een bredere discussie over de rol en financiering van organisatie- en infrastructuurfuncties in de eerstelijn.
Belangrijke stap in opbouw naar 2030
In vrijwel alle regio’s zijn RESV’s inmiddels in opbouw, ondersteund door ZonMw-middelen tot en met 2026. De experimentele bekostiging vanaf 2027 vormt de overgang naar een structurele regionale organisatie van de eerstelijnszorg. De minister benadrukt dat de volgende jaren nog veel vragen zullen oproepen, maar dat de stap noodzakelijk is om de eerstelijnszorg “voor iedereen toegankelijk te houden”. Komende week publiceren we een uitgebreidere duiding! Abonneer je daarom kosteloos op onze community en ontvang direct onze updates op je mobiel!
