De aandacht voor zorgfraude is begrijpelijk en legitiem. Daarbij is het belangrijk om onderscheid te maken tussen werkelijke fraude en verkeerd declareren. Strenge straffen bij geconstateerde fraude zijn prima. Maar laat de angst voor fraude niet het volledige zorgsysteem overheersen, zegt Lea Bouwmeester (PvdA).
Zorgfraude staat nadrukkelijk op de agenda. Daar zijn redenen voor. Ten eerste is door de Bulgaarse fraude met uitkeringen, de politieke aandacht gewekt voor dit fenomeen. Elke departement heeft de vraag gekregen of fraude voorkomt, hoe vaak en of de bewindspersoon kan garanderen dat fraudeproblematiek onder controle is. Zo ook minister Schippers. Dit speelde politiek in de tweede helft van 2013. In die tijd zijn de plannen voor 2014 opgesteld. In de beleidsagenda Zorg 2014 komt het woord ‘zorgfraude’ dan ook vaker voor dan ‘eerstelijnszorg’. En de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) heeft de opdracht gekregen hier een grootschalig onderzoek naar te doen.
Aandacht voor zorgfraude in een gezonde balans
De aandacht voor zorgfraude is begrijpelijk en legitiem. Daarbij is het belangrijk om onderscheidt te maken tussen werkelijke fraude en verkeerd declareren. Er is verschil tussen een fout maken, meer declareren dan nodig, en keiharde fraude, zegt Lea Bouwmeester (PvdA).
